O „słuchaniu” w angielskim

W ubiegłym tygodniu przedstawiłam wam czasowniki związane z mówieniem w angielskim. Ale jak mówi ludowa mądrość polska: „Dlatego dwie uszy, jeden język dano, iżby mniej mówiono, a więcej słuchano” więc dziś wpis poświęcony będzie „słuchaniu”. Przyjrzymy się dziś czasownikom ‘hear’ i ‘listen’.

1) HEAR
a. słyszeć
Don’t shout, I hear you.
I can’t hear anything. Can you turn the radio up?
We could hear our neighbor singing.
b. słyszeć = dowiedzieć się
I’ve heard they are about to leave our company.
When did you hear about her problem?
Have you heard the news? They are going to lower taxes!
c. rozpatrywać (legal term)
The judge will hear our case soon.

2) LISTEN
a. słuchać
Do you like listening to music? What kind of music do you usually listen to?
Listen! She’s crying.
You should have listened to me! You wouldn’t get in trouble.

Jak widzicie, czasowników związanych ze słuchaniem w angielskim jest mniej niż tych związanych z mówieniem:) A wy częściej mówicie czy słuchacie?
Jeśli chcecie pomówić po angielsku (zajęcia online), to chętnie was wysłucham. Dysponuję jeszcze wolnymi terminami na zajęcia.

Zdjęcie: pixabay.com

O „mówieniu” w angielskim

Speak, talk, say i tell.
Czasowniki związane z „mówieniem” w angielskim potrafią sprawić trudność. Przyjrzyjmy się im dziś.

  1. speak (spoke – spoken)
    Czasownik ten kryje w sobie kilka znaczeń. Ważne są też przyimki, które mogą zmodyfikować jego znaczenie.
    a. mówić, rozmawiać
    She usually speaks very quietly. It’s hard to hear her.
    b. rozmawiać z kimś
    I spoke with my boss yesterday. It was a long conversation.
    c. rozmawiać/ mówić o czymś
    They wanted to speak about their project during the meeting.
    d. rozmawiać/ mówić w danym języku
    You speak English fluently.
    They can’t speak Japanese.
  2. talk (talked – talked)
    W przypadku tego czasownika również przyimki i kontekst odgrywają istotną rolę.
    a. rozmawiać (o czymś/kimś, z kimś)
    We were talking about Gina when she entered the room.
    I need to talk to/with you immediately. There’s a problem with my salary.
    b. prowadzić rozmowy, negocjacje
    Both directors have decided to talk.
  3. tell (told – told)
    Z tym czasownikiem też lekko nie będzie
    a. powiedzieć
    He told me that she would be late for work.
    Can you tell me where Anna is?
    b. kazać (coś komuś zrobić)
    I told you to stay at home.
    My mum usually tells me to clean my room on Saturday morning.
    c. poznać, zorientować się
    You can tell that she knows nothing.
    I couldn’t tell the difference between Tina and her sister.
    d. odbić się na kimś, mieć zły wpływ na kogoś
    This whole issue and stress connected with it will tell on her soon.
    e. mówić
    My observations tell a lot about teenagers and their hobbies.
  4. say (said – said)
    Czasownik ‘say’ chyba przysparza najmniej problemów.
    a. mówić
    It was so loud in the office that I couldn’t hear what my supervisor was saying.
    b. powiedzieć
    I said that I’m not going to visit you soon.

W angielskim są też rzeczowniki, które wiążą się z ‘tell’ lub z ‘say’.
Oto kilka z nich:
say
a prayer
out loud
thank you
sorry
again
goodbye

tell
a lie
a joke
a secret
a story
the truth
someone off
the time
the difference

Mam nadzieję, że mój dzisiejszy wpis pozwoli wam ‘tell the difference’ między tymi czasownikami.
Jeśli nadal macie wątpliwości, to możemy spotkać się na zajęciach i je rozwiać.

Zdjęcie pixabay.com

Liczba mnoga rzeczowników – nie taka oczywista

W miniony weekend miałam przyjemność obejrzeć „Na noże” w reżyserii Riana Johnsona. Z plejadą gwiazd w dodatku (wspominając to choćby Daniela Craiga, Jamie Lee Curtis czy Toni Collette). Oryginalny tytuł – ‘Knives out’ – zmotywował mnie do napisania tego postu. Tak – będzie o tworzeniu liczby mnogiej rzeczowników. Bo dlaczego ‘knives’, a nie ‘knifes’?

Ogólne zasady tworzenia liczby mnogiej rzeczowników w angielskim są z pewnością znane:

  • do rzeczownika dodajemy końcówkę –s:

– boat – boats

– garden – gardens

– ruler – rulers

– teacher – teachers

– window – windows

  • lub –es (jeśli rzeczownik kończy się na „świszczącą” w wymowie spółgłoskę:

– box – boxes

– bus – buses

– coach – coaches

– watch – watches

  • Jeżeli rzeczownik kończy się na –y, a przed tym igrekiem jest spółgłoska wówczas –y zamienia się na –i  oraz zyskuje końcówkę –es:

– baby – babies

– fly – flies

– lady – ladies

– lorry – lorries

– university – universities

  • Jeżeli rzeczownik kończy się na –f lub –fe wówczas tworząc liczbę mnogą końcówka udźwięcznia się do –ves

– calf – calves

– half – halves

– leaf – leaves

– life – lives

 – loaf – loaves

– knife – knives

– shelf – shelves

– wife – wives

– wolf – wolves

– thief – thieves

Oczywiście od każdej zasady są wyjątki (na przykład roofs).

Zostawiam wam ćwiczenie (przy okazji przećwiczymy czasy teraźniejsze).

  1. Ten dom ma wiele okien.
  2. Trzech uczniów odrabia teraz swoje zadania domowe.
  3. W bibliotece jest zwykle wiele półek.
  4. Spójrz! Dwie muchy chodzą po szybie.
  5. Kilka opakowań stoi na półce.
  6. Zazwyczaj pracownicy zaczynają dzień w firmie o 8.

Swoje tłumaczenia możecie przesłać do mnie – na pewno sprawdzę:)

Zdjęcie główne pixabay.com